ဘုရား(၃၇) အရိယာဟာ ေမ့ေလ်ာ့တဲ့ အထိ မူးယစ္ေဆးဝါးမမွီဝဲ

ဒါေတြ ခ်ဳပ္လိုက္တာ့ မူးယစ္ေဆးဝါး မွီဝဲသလား။ မွီဝဲရင္ ဂရုဓမၼသီလ မလံုဘူးလား။ ဒီလိုျပႆနာျဖစ္တယ္။ ထြက္ေပါက္ကေတာ့ ဂရုဓမၼသီလရဲ့ ေသရည္ေသရက္နဲ ့ စပ္တဲ့ေရွာင္က်င္ရမယ့္ အပိုင္းဟာ မေသာက္လုိ ့ မဟုတ္ဘဲ ေမ့ေလ်ာ့တဲ့ ေနရာအထိေရာက္ေအာင္ မေသာက္ရလို ့ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားတာပဲ။

မဂၤလာနဲ ့ မူးယစ္ေဆး
မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ ့ စပ္လို ့ ဘုရားေဟာခဲ့တာ တစ္ခ်က္လည္း ရွိေသးတယ္။ အဲဒါက မဂၤလာသံုးဆယ့္ရွစ္ပါး မွာဘဲ။ အဲဒီမွာေတာ့ “မဇၥ်ပါနာစသံယေမာ” လို ့ ျဖစ္တယ္။ ေသရည္ေသရက္ေသာက္ျခင္းကို သံယမ လုုပ္တာဟာ မဂၤလာပဲလို ့ ေဟာတာျဖစ္တယ္။ သံယမလုပ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလဲ။ သံယမရဲ့ အနက္ကို ေစာင့္စည္းျခင္းလို ့ အဓိပၸါယ္ျပန္ရတယ္။ ဒီေတာ့ ေစာင့္စည္းတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ။ မေသာက္ဘဲေနတာကို ေခၚတာလား။ အမူးမလြန္ေအာင္ ေသာက္တာကိုေခၚတာလား။ ဒါကိုစီစစ္ၾကည့္ဖို ့ ဘဲ။
စီစစ္တယ္ဆိုတာ အခ်က္သံုးခ်က္ေလာက္နဲ ့ စိတ္ျဖာၾကည့္တာဘဲ။
(၁) စကားလံုးဖြဲ ့ႏြဲ ့မႈနဲ ့ စိတ္ျဖာတာ
(၂) တစ္ျခားေနရာက အလားတူေဟာေျပာခ်က္မ်ဳိးနဲ ့ ယွဥ္ျဖန္ ့စိတ္ျဖာတာ
(၃) လက္ေတြ ့ျဖစ္ရပ္ေတြမွာရွိတဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတြနဲ ့ ညိွႏႈိင္းစိတ္ျဖာတာေတြဘဲ။

လံုးဝမေသာက္တာနဲ ့ လြန္ေအာင္မေသာက္တာ ဘယ္ဟာေစာင့္စည္းတာလဲ
ပထမနည္းနဲ ့ ၾကည့္ရင္ ေသရည္ေသရက္ေသာက္တာေတြကို မေသာက္ဘဲ ေနျခင္းျဖင့္ ေစာင့္စည္းရမွာလား။ အလြန္အကၽြံမူးတဲ့အထိ ျဖစ္မသြားေအာင္ ေစာင္းစည္းရမွာလား။ မေသာက္ရမွာဆိုရင္ ေသရည္ေသရက္ ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္က်ဥ္ျခင္းဟာ မဂၤလာျဖစ္တယ္လို ့ ေျပာဖို ့ေကာင္းတယ္။ ေသရည္ေသရက္ ေသာက္တာေတြကို ေစာင့္စည္းရမယ္လို ့ ေျပာဖို ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ေသာက္တာကို မလြန္ေအာင္ ေစာင့္စည္း ရမယ္လို ့ ယူစရာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေဟာခ်က္က ဂါထာ (ကဗ်ာ) ဆိုေတာ့ မလြန္ေအာင္ေသာက္လို ့ အဓိပၸါယ္မွန္ ရေအာင္မွ ရမယ္။
ဒုတိယနည္းနဲ ့ စပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း တျခားေနရာေတြမွာ ေသရည္ေသရက္နဲ ့ စပ္ၿပီး ဘုရားေဟာခ်က္ေတြနဲ ့ ညွိရမယ္။ ေျပာခဲ့ၿပီးတဲ့ ေဟာခ်က္ေတြအရ ၾကည့္ရင္ မလြန္ဖို ့ ေစာင့္စည္းတာဟာ မဂၤလာျဖစ္တယ္လို ့ ရမယ္။ တျခားအခ်က္ေတြ ရွိေသးမွဘဲ။ ဒါပ်က္လိမ့္မယ္။ အဲဒီ ေဟာခ်က္ေတြရွိတာကို မသိဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီနည္းနဲ ့လည္း အတိအက် ေျပာလို ့မရဘူး။

မဂၤလာအနက္ အထၳ
ေနာက္ဆံုးနည္းနဲ ့ စီစစ္ၾကည့္မယ္။ အရက္ေသာက္သူဟာ မဂၤလာပ်က္ၿပီးလာ။ အလြန္အကၽြံေသာက္မွ မဂၤလာပ်က္သလား။ ဒီေနရာမွာ မဂၤလာဆိုတာ ဘာလဲ ေမးရမယ္။ မဂၤလာကို မဂၤလာသုတ္ နိဒါန္းမွာ “ေသာတၳာနံ” လို ့ ျပထားတယ္။ မဂၤလာဟာ ေသာတၳာန (အေကာင္းေတြရဲ့တည္ရာ) ဘဲေပါ့။ အဲဒီသုတ္ နိဂံုးမွာ အေကာင္းေတြ ဘယ္လိုတည္သလဲ ျပထားတယ္။ ျပခ်က္က “သဗၺတၳ မပၸရာဇိတာ သဗၺတၳေသာတၳိ ဂစၦႏၱိ” (ဘယ္မွာမဆို ဘယ္သူ ့ႏိုင္မွ မခံရဘဲ ခ်မ္းသာ အားလံုးေရာက္ၾကတယ္) လို ့ ျဖစ္တယ္။

ထိမ္းထိမ္းသိမ္းသိမ္းေသာက္တာ မဂၤလာမပ်က္
ဒီေတာ့ မဂၤလာဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပၚေရာေပါ့။ ဘယ္ေနရာမဆို ဘယ္သူအႏိုင္ယူမႈမွ မခံရဘဲ ခ်မ္းသာအားလံုး ေရာက္တာ မဂၤလာေပါ့။ မဂၤလာရဲ့ အနက္သိၿပီဆိုေတာ့ ဒီမဂၤလာကို အရက္ေသာက္ရင္ ေဆာင္ႏိုင္သလား၊ မေဆာင္ႏိုင္ဘူးလား။ အလြန္အကၽြံေသာက္ရင္ ေဆာင္ႏိုင္သလား၊ မေဆာင္ႏိုင္ဘူးလား။ လက္ေတြ ့ေတြကို ၾကည့္ဖို ့ဘဲ။ အလြန္အကၽြံေသာက္ရင္ မဂၤလာကို မေဆာင္ႏိုင္ၾကမွာကေတာ့ အေသအခ်ာဘဲ။ ထိမ္းထိမ္း သိမ္းသိမ္း ေသာက္ရင္ မဂၤလာနဲ ့ အမဂၤလာ ဘယ္ဟာျဖစ္သလဲ ၾကည့္ရမယ္။
ဒီကေန ့ ကမၻာ့ထိပ္သီး ပုဂၢိဳႀကီးေတြ စုစည္းေဆြးေႏြးၾကတာတိုင္းမွာ အရက္ပါတန္ရာတယ္။ အဲဒီမွာသူတို ့ က လူႀကီးလူေကာင္းမ်ားပီပီ မလြန္ေအာင္ ထိ္မ္းထိမ္းသိမ္းသိမ္း ေသာက္ၾကသံုးၾကတယ္။ ဒီလိုေသာက္တဲ့ အတြက္ တစ္စံုတစ္ရာ ရႈံးနမ့္တာ ဒုကၡေရာက္တာ ျဖစ္ၾကသလား၊ ဒါေတြျဖစ္ရင္ အမဂၤလာ (မဂၤလာပ်က္တာ) ေပါ့။ ေသာက္တဲ့အတြက္ ထူးထူးျခားျခား ရႈံးနိမ့္မႈမ်ဳိး ဒုကၡေရာက္မႈမ်ဳိး လံုးဝေပၚထြက္ မလာပါဘူး။ လိုတာ အစီအစဥ္အတိုင္း အေပ်ာက္အရွ မရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားႏိုင္ၾကတာခ်ည္းပါဘဲ။

သံယမအနက္ မေသာက္ဖို ့မဟုတ္ ေစာင့္စည္းဘို ့သာ
ဒါေၾကာင့္ လက္ေတြ ့မွာ အရက္ကို မလြန္ေအာင္ေသာက္ရင္ မဂၤလာမပ်က္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ေစာင့္စည္းမႈ ဆိုတာ မေသာက္ဖို ့ မဟုတ္ဘဲ မလြန္ဖို ့လို ့ဘဲ ျဖစ္ဖို ့ရွိပါတယ္။
ဒါေတြအရ ဂရုဓမၼသီလ မေသာက္ရ အနက္ဟာ ေမ့ေလ်ာ့ေအာင္ အလြန္မေသာက္ရလို ့သာျဖစ္တယ္။
ဘုရားဟာ ဒီသိကၡာရဲ့ အဖြင့္ကို ဘာသာတရားေတြ အားလံုးနဲ ့ ျခားျခားနားနား ေဖာ္ခဲ့တယ္။ လူတိုင္းနာႏိုင္တဲ့ အေနအထားရွိရိွ ေဖာ္ခဲ့တယ္။ ဒီသိကၡာရဲ့ အနက္ဟာ ရဲရင့္ျပတ္သားတယ္။ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းတယ္။ ဘုရားရဲ့ ဒီေဖာ္ခ်က္ေတြဟာ ဘုရားရုပ္သြင္အျဖစ္ ျဖင္ခြင့္ရွိတယ္။
သီလနဲ ့ စပ္ၿပီး ဘုရားရုပ္ပံုလႊာ ဖြင့္ၾကည့္ရာမွာသီလအရကို ဂရုဓမၼသီလေကာက္ၿပီး ဖြင့္ခဲ့တာဘဲ။ က်န္တဲ့ သီလေတြျဖစ္တဲ့ ရွစ္ပါး၊ ကိုးပါး၊ ဆယ္ပါးနဲ ့ “ပါတိေမာကၡသံဝရ” သီလစတာေတြဟာ “ဥေပါသထ” သီလဘဲ။ ကိုးပါးသီလက ေနာက္လူေတြထြင္သြားတဲ့ သီလ၊ ဆယ္ပါးသီလက ကိုရင္ေတြရဲ့သီလ၊ လူေတြပါေစာင့္တာက ေနာက္လူေတြ ထြင္လုပ္ခ်က္ပဲ။ ပါတိေမာက္သီလက ဘုန္းႀကီးေတြ သီလဘဲ။
ဒီသီလေတြဟာ ၿမဲခိုင္ရမယ့္ စည္းကမ္းေတြပါဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ဂရုဓမၼသီလလို ၿမဲၿမဲခိုင္ရမယ့္ စည္းကမ္းမဟုတ္ဘူး။ ဥေပါသထသီလဟာ ဘုန္းႀကီးအနီးအပါး ဆည္းကပ္တဲ့အခါ လိုက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းျဖစ္တယ္။ ပါတိေမာက္သီလက ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ တည္ရွိတဲ့အခါ လိုက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းေပါ့။
ဒီသီလေတြဟာ အေျခအေန အခိိ်န္အခါအေလ်ာက္ ၿမဲၿမံ ေစာင့္စည္းရမယ့္ စည္းကမ္းေတြဘဲ။ အေျခအေန အခိ်န္အခါက လြတ္သြားရင္ ၿမဲၿမံေစာင့္စည္းရမယ့္ စည္းကမ္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ဂရုဓမၼမဟုတ္တဲ့ သီလဟာ နိစၥသီလမဟုတ္
ဥေပါသထသီလဟာ ဥပသကာေတြ ဘုန္းႀကီးေတြထံ တစ္လေလးႀကိမ္ တရားအဆံုးအမ နာယူဘို ့ ဆည္းကပ္တဲ့ အခါ ၿမဲၿမဲလိုက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းေပါ့။ ပံုစံေပါ့။ ဒီစည္းကမ္းေတြကို ဥေပါသထသီလ ေခၚတာ။ ဒီသီလဟာ ဘုန္းႀကီးနားကပ္တုန္း တည္ဖို ့ပဲလိုတယ္။ ဘုန္းႀကီးနဲ ့ ကင္းကြာသြားရင္ ဒီသီသအသက္ဝင္ဖို ့ မလိုေတာ့ဘူး။ ကိုရင္သီလ၊ ဘုန္းႀကီးသီလေတြလည္း ကိုရင္၊ ဘုန္းႀကီးလုပ္တုန္းပဲ။ အဲဒီသီလေတြ အသက္ဝင္ဖို ့ လိုတယ္။ မလုပ္ေတာ့ဘူး ဆိုရင္ အသက္ဝင္ဖို ့ မလိုေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ဒီသီလေတြဟာ သီလလို ့ ေျပာရေပမယ့္ တရားဓမၼ သီလနဲ ့ေရာေႏွာမျပစ္လိုက္သင့္ဘူး။ ဓမၼသီလက အသက္ရွိသမွ် ေစာင့္စည္းရမယ့္ စည္းကမ္းသီလပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဂရုဓမၼသီလပဲ ဘုရားေျပာတယ္ဆိုတာ အေလးအနက္ ေလ့လာခဲ့တာ။ က်န္သီလေတြကိုေတာ့ သာမန္ကာ ထားရမယ္။ ဒီအထဲက ဥေပါသထသီလရဲ့ အနက္အခ်ဳိ ့ လြန္ေနတာကို ႀကံဳေနတာမို ့ နည္းနည္း ေျပာရမယ္။ ဒါလည္း ဘုရားရုပ္လႊာရဲ့ ၾကည္လင္မႈကို ျမင္ရဖို ့ ရွိတယ္။