ဘုရား(၁၈) ဆက္လက္ေလ့လာရန္ အည႔ႊန္း

အညႊန္းအျဖစ္က်န္တာကို ဆက္ေလ့လာရန္ အညႊန္းနည္းနည္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္-
ဘုရားရဲ့ ရုပ္ပံုလႊာကို အျပည့္စံုနီးပါး ျမင္ခ်င္ပါတယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူ ့ရဲ့ ဓမၼႏွင့္ ဝိနိယေတြမွာ ရွာေဖြၾကည့္ရဖို ့ ရွိတယ္။ ဓမၼႏွင့္ ဝိနယေတြဟာ သူ ့ကိုျမင္သာတဲ့ တစ္ခုတည္း ျဖစ္တဲ့ တံခါးေပါက္ပဲ။


ဘုရားရုပ္လႊာ
အဲဒီသူဟာ အလြန္ပဲ လူသားဆန္စြာ ျမတ္ႏိုးမဆံုး ျဖစ္စရာေကာင္းတဲ့ ေနထိုင္လႈပ္ရွား သြားလာ ေျပာဆို ျပဳမူသြားတာ ေတြ အားက်ရေလာက္ေအာင္ ေတြ ့ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရဲ့ အဲဒီ ရုပ္လႊာေတြဟာ လူေတြအတြက္ သူ ့ရုပ္လႊာေတြက လမ္းညႊန္ေနပါတယ္။
ဒီမွာ အဲဒီေလာက္ ကုန္စံုေအာင္ မျပေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီထဲက ဘုရားရွင္ရဲ့ ေလာကျမင္ပံု ကေလးေတြကို ၿခံဳၿပီး နည္းနည္းစီ ေဖာ္သြားပါ့မယ္။ သူ ့ရဲ့ ပညာပံုသ႑န္ အျမည္းအစမ္းေပါ့။

တရားမျမင္သူေတြျမင္တဲ့ ဘုရားပံု
ဘုရားရွင္ဟာ ဒီကေန ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ သိေနၾကတာနဲ ့ မတူဘဲ ရွိလိမ့္မယ္။ ဒီကေန ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ သိေနၾကတဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ လူသားနဲ ့ မတူဘူး။ လူမဟုတ္တဲ့ တျခားဘာလို ့လဲ ေျပာစရာမရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သိလုိက္ၿပီး ဘာျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ႏိုင္တယ္။ ဘာမွ မျဖစ္တာ မရွိသူျဖစ္ေနတယ္။ မိုးေပၚကလည္း လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္တယ္။ ေရေပၚလည္း သြားႏိုင္တယ္။ ေျမႀကီးထဲလည္း ငုပ္ႏိုင္တယ္။ အေဝးလည္း ျမင္ႏိုင္ၾကားႏိုင္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းေရာက္ေအာင္လည္း သြားႏိုင္တယ္။ စၾကဝဠာမက ႀကီးလည္းျပႏိုင္တယ္။ ျမဴမႈန္ေလာက္ေသးလည္း ျပႏိုင္တယ္။ ရုပ္သြင္အမ်ဳိးမ်ဳိး လုပ္ျပႏိုင္တယ္။ ဒီလုိျဖစ္ေနတယ္။

လူမိုက္ခ်ီးမြမ္းတာ ေၾကာက္စရာ
ဒီေတာ့ ဘုရားဟာ လူနဲ ့ မတူေတာ့ဘူး။ ဘာနဲ ့မွ မတူတဲ့သူ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလုိျဖစ္တာကိုပဲဘုရားရဲ့ဂုဏ္လို ့ ယူေနၾကတယ္။ “အတုလ” ဂုဏ္ေပါ့။
တကယ္ေတာ့ ဘာနဲ ့မွ တူတဲ့သူ မဟုတ္တာ မေကာင္းဘူး။ လူနဲ ့မတူတာ အထူးအားျဖင့္ မေကာင္းဘူး။ ဘုရားဟာ လူ ့ေရွ ့သြား ေခါင္းေဆာင္ပဲ။ ဘုရားဆိုတဲ့ နာမည္ကိုက ဒီအဓိပၸါယ္ရတယ္။ လူ ့ေရွ ့သြားဟာ လူကစံျပဳရမယ့္သူပဲ။ စံျပလူဟာ ဘာနဲ ့မွ မတူဘူးဆိုရင္ အထူးအားျဖင့္ လူနဲ ့တတူးဘူးဆိုရင္ အဲဒီ စံျပသူဆီက စံကိုလူက ဘယ္လို ယူမလဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီဂုဏ္ဟာ ဂုဏ္မဟုတ္ဘူး။ အျပစ္ျဖစ္တယ္။
မသိသူက ခ်ီးမြမ္းတာဟာ မေကာင္းဘူး။ ဂုဏ္မရဘဲ အျပစ္ရတတ္တယ္။ ေကာင္းေစခ်င္လို ့ လုပ္ေပမယ့္ မလုပ္တတ္ ရင္ပ်က္တယ္။

ဘုရားရဲ့ အတုလဂုဏ္
ဘုရားဟာ ဘာမွမသိစရာ မဟုတ္ဘူး။ သူ ့အေတြးအေခၚ အေျပာအဆိုနဲ ့ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ လူနားလည္စရာ နယ္ပယ္က နည္းနည္းမွ မလြန္ဘူး။ နားလည္စရာ အလြယ္ဆံုးနဲ ့ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္တယ္။ ဘုရားရဲ့ ဂုဏ္ရည္ဟာ ဒါပဲဲ ျဖစ္တယ္။ ဘုရားဂုဏ္ဟာ ဘယ္သူနဲ ့မွ မတူလို ့ “အတုလ” ရတာမဟုတ္ဘူး။ လူတိုင္းနားလည္ႏိုင္ေအာင္၊ လူနဲ ့ အတူဆံုးျဖတ္လို ့ “အတုလ” ရတာျဖစ္တယ္။ လူတိုင္းဟာ နားလည္လို ့ရသူေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက နားလည္လို ့ ရသူဆိုေတာ့ ဘုရားဟာ ဒီမွာပဲ သမ်ားနဲ ့ မတူတာ ျဖစ္တယ္။ သူ ့ “အတုလ” ဘြဲ ့ဟာ ဒါရဲ့ ဘြဲ ့ပဲ။

ဘုရားရဲ့ အရိယသစၥာဒႆန
ဘုရားရဲ့ အသိအျမင္ကို ၾကည့္ၾကရေအာင္။ ေလာကမွာ လြန္က်ဴးခ်င္တာက မၿငိမ္းခ်မ္းေၾကာင္းတဲ့။ လြန္က်ဴးမႈနဲ ့ လြန္က်ဴးမႈအက်ဳိးေတြဟာ မၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြတဲ့၊ ၿပီးေတာ့ ေလာကလြန္က်ဴးနဲ ့ လြန္က်ဴးအက်ဳိးမရွိတာေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္း တဲ့။ ေလာလြန္က်ဴးနဲ ့ လြန္က်ဴးအကိ်ဳးတို ့ရဲ့ အျပစ္ျမင္တာဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေၾကာင္း တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေလာကဟာ ဒီေလးခ်က္ကို ဘာျဖစ္တယ္လို ့ မသိၾကဘဲ ျဖစ္ေနၾကရတယ္။

ဘုရားလူမ်ားလက္ခံ
သူသိတာကို ဘယ္သူကန္ ့ကြက္ႏိုင္မလဲ၊ သူသိတာကို မဟုတ္ပါဘူးလို ့ မေျပာႏိုင္တာဟာ သူသိတာ အတိုင္း လူေတြ လက္ခံသြားၾကလို ့ ျဖစ္တယ္။ လက္ခံတာဟာ နားလည္လို ့ပဲ။ သူ ့အသိအျမင္ဟာလူနဲ ့ သိပ္စပ္တယ္။ လူနားလည္စရာ သိပ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားဟာ လူနားမလည္စရာသူ မဟုတ္ဘူး။