“ေပါ႒ပါဒ - ဘာစကားေတြ ေျပာေနၾကတာလဲ”
“အခုေျပာေနတဲ့ စကားကေတာ့ ေနာက္မွဆက္ေျပာလည္းရတဲ့ စကားျဖစ္လို ့ မေျပာေတာ့ပါ ဘူး။ တပည့္ေတာ္ အမွတ္ရတာေလး ေလွ်ာက္ပါရေစ။ ရက္အေေတာ္ၾကာၾကာ တပည့္ေတာ္တို ့ ေဆြးေႏြး၀ိုင္းမွာ “သညာဘယ္လိုခ်ဳပ္သလဲ” - ဆိုတဲ့ ျပႆနာ ေပၚပါတယ္။ အေျဖေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ။ ဗုဒၶအသွ်င္ဟာ ဒါကၽြမ္းတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶအသွ်င္ထံ ဒါေတာင္းပါရေစ။ ဘယ္လိုအျခင္းအရာနဲ ့ သညာခ်ဳပ္တာပါလဲ အသွ်င္”
“ေပါ႒ပါဒ - သညာဟာ အေၾကာင္းမဲ့ ျဖစ္တာ၊ ခ်ဳပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္းနဲ ့ပဲ ျဖစ္တယ္၊ ခ်ဳပ္တယ္”
“ဘယ္လို ျဖစ္တာ၊ ခ်ဳပ္တာပါလဲ အသွ်င္”
“ေပါ႒ပါဒ - လူဟာ စိတ္ဆိုး၊ စိတ္ဆာ၊ စိတ္ထိုင္းမႈိင္း၊ စိတ္ကုပ္ကျမင္း နဲ ့ စိတ္-ႏွစ္လံုးႏွစ္ခြ ဆိုတဲ့ စိတ္မပြင္းလင္းမႈေတြ မရွိေအာင္ေနမႈ ေတြးေခၚသံုးသပ္သူဟာ ႏွစ္သိမ့္၊ ခ်မ္းေျမ့၊ ၿငိမ္းေအးတယ္။ အဲသည္သူဟာ “ရူပပဌမစ်ာန္သညာ” ျဖစ္ၿပီး၊ “ကာမသညာ” ခ်ဳပ္တာပဲ။ “ကာမသညာ ခ်ဳပ္ျခင္း” သည္ “ပဌမစ်ာန္သညာ ျဖစ္ျခင္း” ရဲ ့ အေၾကာင္းဟာ အက်င့္ပဲ။
ဒုတိယစ်ာန္ေရာက္တဲ့အခါ “ပဌမစ်ာန္သညာ”- ခ်ဳပ္ၿပီး၊ “ဒုတိယစ်ာန္သညာ”- ျဖစ္။ တတိယစ်ာန္ ရတဲ့အခါ “ဒုတိယစ်ာန္သညာ”- ခ်ဳပ္၊ “တတိယစ်ာန္သညာ”- ျဖစ္။ စတုတၳစ်ာန္ ရတဲ့အခါ “တတိယစ်ာန္သညာ”- ခ်ဳပ္၊ “စတုတၳစ်ာန္သညာ” ျဖစ္။ အာကာသာနဥၥာယတန စ်ာန္ ျဖစ္္တဲ့အခါ “စတုတၳစ်ာန္သညာ”- ခ်ဳပ္၊ “အာကာသာနဥၥာယတနစ်ာန္သညာ”- ျဖစ္။ ၀ိညာဏာ နဥၥာယတနစ်ာန္ ရတဲ့အခါ “အာကာသာနဥၥာယတနစ်ာန္သညာ”- ခ်ဳပ္၊ “၀ညာဏာ နဥၥာယတနစ်ာန္သညာ”- ျဖစ္။
ေပါဌပါဒ-၀ညာဏာနဥၥာယတနစ်ာန္ရသူဟာ ဒါကို ၀င္စားလွ်င္ ေနာက္သညာေတြ ေပၚတာပဲ။ “ဘာမွမလုပ္ဘ့ူး”- လို ့ ေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ “အာကဥၥညာယတနသညာ” လည္း တျခားသညာအၾကမ္းတို ့ မေပၚဘဲ သညာ၊ ေ၀ဒနာခ်ဳပ္ၿပီး၊ “သညာ၊ပညာ” ခ်ဳပ္ရာ သမာပတ္ ၀င္စားတယ္။ ေပၚ႒ပါဒ - သည္စကားကို ဘယ္လိုေအာက္ေမ့သလဲ၊ ၾကားဖူးရဲ ့လား”
“ျမတ္စြာဗုဒၶ ေဟာမွ ၾကားဖူးတာပါပဲ။ ေရွးက မၾကားဘူးပါဘူးအသွ်င္”
“ေအး - ဟုတ္မွာပါပဲ ေပါ႒ပါဒ”
“ဗုဒၶအသွ်င္- သညာရဲ ့ အဆံုးတစ္ခုထဲလို ့ အသိေပးသလား၊ အမ်ားအျပား လို ့ အသိေပးသလား၊ သိပါရေစ”
“ႏွစ္ခုလံုးပဲ”
“ဘယ္လိုလဲ၊ ဗုဒၶအသွ်င္”
“သညာခ်ဳပ္ရာ စ်ာန္သမာပတ္အေလ်ာက္ သညာခ်ဳပ္မႈအသိေပးလို ့ပဲ”
“သညာက အလ်င္ျဖစ္တာ”
“သညာနဲ ့အတၱ အတူလား၊ တျခားလား”
“ဘာကို“အတၱ” လို ့ မင္းယံုတာလဲ”
“ဘုတ္ရုပ္ေတြရွိတဲ့၊ ထမင္းစားေနတဲ့ သည္အေကာင္ႀကီး- လို ့ယံုပါတယ္ အသွ်င္”
“အဲဒါ “အတၱ” ဆိုလ်င္ “သညာ” ဟာ “အတၱ” နဲ ့ တျခားလုိ ့ေျပာရမွာပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ ့လဲဆို ေတာ့ “သညာ” က ျဖစ္လိုက္၊ ခ်ဳပ္လုိက္ေနတယ္ မဟုတ္လား ေပါ႒ပါဒ”
“စ်ာန္စိတ္ေတြရွိတဲ့ သည္အေကာင္ႀကီးကို “အတၱ” လို ့ယံုတယ္ ဆိုလ်င္ေကာ ဘုရား”
“သည္လိုဆိုလည္း တျခားစီပဲ။ “သညာ” ေတြက ျဖစ္၊ ခ်ဳပ္ေနတာပဲ မဟုတ္လား ေပါ႒ပါဒ”
“ဟုတ္ပါ့ဘုရား”
“အမွန္အကန္နဲ ့ျခားတဲ့ အယူရွိတဲ့၊ အဲသည္အယူအားထုတ္တဲ့ ဆရာရွိတဲ့ သင့္အေနနဲ ့ အတၱ နဲ ့သညာ အတူလား၊ တျခားလား၊ သိဖို ့မလြယ္ပါဘူး”
“တပည့္ေတာ္အေနနဲ ့ မလြယ္ဘူးဆိုလ်င္ ဗုဒၶအသွ်င္ဟာ ဘယ္လုိလဲ-
“သည္ကိုယ္ေလာကႀကီးဟာ ၿမဲသလား။ ဒါဗုဒၶအယူပဲ၊ ဒါမွမွန္တယ္၊ တျခားဟာေတြ အလကားဆိုလ်င္ေကာ”
“ငါသည္ သည္လိုမေျပာပါဘူး ေပါ႒ပါဒ”
“သည္ေလာကႀကီးဟာ မၿမဲဘူးလား”
“သည္လိုလည္း ငါမေျပာပါဘူး”
“သည္ေလာက အဆံုးရွိသလား”
“သည္လိုလည္း ငါမေျပာပါဘူး”
“သည္ေလာက အဆံုးမရွိဘူးလား”
“သည္လိုလည္း ငါ-မေဟာပါဘူး ေပါဌပါဒ”
“အသက္နဲ ့ကိုယ္ အတူလား”
“ဒါ- ငါမေျပာဘူး”
“အသက္နဲ ့ ကိုယ္တျခားစီလား”
“ဒါ ငါမေျပာဘူး”
“သတၱ၀ါ ေသၿပီးေနာက္ ျဖစ္သလား”
“ဒါ ငါမေျပာဘူး”
“သတၱ၀ါ ေသၿပီးေနာက္ မျဖစ္ဘူးလား”
“ဒါ ငါမေျပာဘူး ေပါဌပါဒ”
“သတၱ၀ါ ေသၿပီးေနာက္ ျဖစ္လည္း ျဖစ္၊ မျဖစ္လည္း မျဖစ္လား”
“ဒါ ငါမေျပာဘူး”
“သတၱ၀ါေသၿပီးေနာက္ ျဖစ္လည္းမဟုတ္၊ မျဖစ္လည္းမဟုတ္လား”
“ဒါ ငါမေျပာဘူး ေပါဌပါဒ”
“ဒါေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ မေျပာတာလဲ ဗုဒၶအသွ်င္”
“ဘာမွ အက်ဳးိမရွိ၊ အက်င့္မဟုတ္ဘဲ ဘာမွ ေကာင္းမြန္တာေတြ မျဖစ္လိုပဲ”
“ဘာကိုပဲ ဗုဒၶအသွ်င္ ေဟာပါသလဲ”
“ကံ ေတြဟာ ဒုကၡ ေတြပဲ။ ကံျပဳလိုမႈ အစြဲေတြ၊ အၿငိေတြဟာ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း ေတြပဲ။ အစြဲၿငိမ္းတာဟာ ဒုကၡ ၿငိမ္းရာပဲ။ မဂၢင္ရွစ္ပါးဟာ ဒုကၡၿငိမ္းေၾကာင္းပဲ။ ဒါေတြပဲ ေဟာတယ္ - ေပါဌပါ။”
“ဒါကေတာ့ ဘာျဖစ္လို ့ ေဟာရတာလဲ ဗုဒၶအသွ်င္”
“ဒါေတြက အက်ဳိးရွိတယ္၊ တရားအက်င့္လည္းဟုတ္တယ္၊ ေကာင္းမႈ အေထြေထြလည္း ဟုတ္ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဟာတာ”
“ျမတ္စြာ ဗုဒၶအသွ်င္ဟာ စကားေကာင္းမြန္ေတြ ဆိုတတ္သူပါပဲ ဘုရား။ ဗုဒၶအသွ်င္ဆိုတဲ့ စကားေတြဟာ အေကာင္းအမြန္ေတြပါပဲ ဗုဒၶအသွ်င္”
ပရဗိုဇ္မ်ား။ “အို- ေပါဌပါဒ။ ဗုဒၶအရွင္ ေဟာတာေတြကို ဘာနားလည္လို ့ အေကာင္းေတြပါပဲ၊ အမွန္ေတြပါပဲ - လို ့ ေျပာရတာလဲ၊ ငါတို ့ျဖင့္ဗုဒၶေဟာတာေတြထဲမွာ ဘာ- သိစရာတစ္ခုခု ပါလို ့လဲ၊ သည္လို မေျပာဘူး။ သည္လိုမေျပာဘူး- ခ်ည့္ ေျပာေနတဲ့ဟာပဲ။ ကၽြၽႏု္ပ္တို ့ ဘာမွ မသိရပါ။ အသွ်င္က ဘာ၀မ္းေျမာက္တာလဲ”
“ဗုဒၶအသွ်င္ - တပည့္ေတာ္အေဖာ္တို ့ရဲ့ စကားကို ျပန္ေျပာခြင့္ျပဳပါ။ အရွင္တို ့ - ဗုဒၶေဟာတဲ့ တရားကို အရွင္တို ့ဘာမွ မသိၾကရ- လို ့ဆိုတယ္။ ဗုဒၶေဟာတဲ့ တရားကို ငါလည္း ဘာမွ မသိ ပါဘူး။ ဒါ- အမွန္ပါပဲ။ ေလာကၿမဲတယ္လို ့ ငါမသိပါ။ ေလာကမၿမဲဘူးဆိုတာလဲ ငါမသိပါ။ ေလာကအဆံုးရွိတယ္လို ့ ငါမသိ။ မဆံုးဆိုတာလည္း ငါမသိ။ အသက္နဲ ့ကိုယ္ အတူလို ့ ငါ မသိ။ တျခားလိုလည္း ငါမသိပါ။ သတၱ၀ါေသၿပီး ျဖစ္တယ္လို ့ငါမသိ။ မျဖစ္လို ့လည္း ငါမသိ။ ျဖစ္လည္းျဖစ္၊ မျဖစ္လည္းမျဖစ္လို ့ ငါ- မသိ။ ျဖစ္လည္း မဟုတ္၊ မျဖစ္လည္း မဟုတ္လို ့ ငါ - မသိ။ သည္ေတာ့ ဗုဒၶဟာ ဟုတ္မွန္တာေတြကို ဟုတ္မွန္တဲ့ အတုိင္း ၿမဲၿမံေသခ်ာတဲ့ အက်င့္ကို ေဟာတာပဲ။ သည္လိုစကားမွန္ကို ငါ့လိုပညာရွင္က ဘာျဖစ္လို ့ ၀မ္းမသာ၊ မခ်ီးမြမ္းရဘဲ ေနရ မွာလဲ ငါ့ရွင္တို ့”
“ေပါဌပါဒ- သင့္မွာ ပညာမ်က္ေစ့ရွိတယ္။ ေလာကၿမဲ၊ မၿမဲ စတဲ့အမွန္မဟုတ္တာေတြကို အမွန္ မဟုတ္လုို ့၊ ကံေတြကို ဒုကၡ ပဲစတဲ့အမွန္ ဟုတ္တာေတြကို အမွန္ဟုတ္ေတြ လို ့ငါ- ေဟာခဲ့ တယ္။ ဘာေၾကာင့္ မဟုတ္ ကို မဟုတ္၊ အဟုတ္ ကို အဟုတ္ ေဟာၾကားရသလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းလည္း ငါ- ေဟာၾကားခဲ့တယ္။ ဒါကို သင္သိတယ္။ ေပါဌပါဒ- သင့္မွာ ပညာမ်က္ေစ့ ရွိတယ္”
“သည္အေၾကာင္းေတြကို သည္ထက္ က်ယ္က်ယ္ျပန္ ့ျပန္ ့ေပၚလြင္ေအာင္ ခ်ဲ့ျဖန္ ့မိန္ ့ၾကား ေပးပါဦး အသွ်င္၊ တတ္ႏိုင္လ်င္ တပည့္ေတာ္ရဲ့ အေဖာ္ေတြကိုလည္း တပည့္ေတာ္လို နားလည္ သြားေစခ်င္ပါတယ္”
“ေပါဌပါဒ- အတၱဟာ ခ်မ္းသာတယ္၊ ေသၿပီးလည္း ၿမဲတယ္လို ့ ေျပာၾကတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။ သူတို ့ကို ငါေမးတယ္။ အဲဒါ မဟုတ္လား လို ့ေပါ့။ သူတို ့က ေအး- လို ့၀န္ခံၾကတယ္။ တကယ္ခ်မ္းသာတဲ့ ေလာကကို ဉာဏ္မ်က္ေစ့နဲ ့ သိျမင္ေနၾကသလား- လို ့ငါက သူတို ့ကို ေမးတယ္။ မသိျမင္ေနပါဘူး - လို ့ သူတို ့ ေျဖၾကတာပဲ။
တခါထပ္ၿပီး သူတို ့ကို ငါ- ေမးတယ္။ တစ္ေန ့တစ္ညေလာက္ ဒါမွမဟုတ္ ေန ့၀က္ေလာက္၊ ညဥ့္၀က္ေလာက္ တကယ္ခ်မ္းသာတဲ့ အတၱကို ေကာင္းေကာင္းသိသလား - လို ့ပါပဲ။ သည္ အေမးကိုလည္း သူတုိ ့ေခါင္းခါ တာပါပဲ။ ငါက ဆက္ေမးတယ္ - တကယ္ခ်မ္းသာတဲ့ ေလာက ေရာက္ဖို ့ ဒါ- အေၾကာင္းပဲ။ ဒါက အက်င့္ပဲ၊ မင္းတို ့ သိၾကသလား- သည္ အေမးကိုလည္း သူတို ့ လက္ခါၾကတာပါပဲ။
သူတို ့ကို ငါ- ဆက္ေမးတယ္။
အခ်င္းတို ့ တကယ္ ခ်မ္းသာတဲ့ ေလာကေရာက္ဖို ့ ေျဖာင့္ေျဖာင့္က်င့္ၾကပါ။ သည္လုိက်င့္လို ့ တကယ္ခ်မ္းသာတဲ့ ေလာကကို ငါတို ့ ေရာက္ေနၾကတယ္- လို ့ တကယ္ခ်မ္းသာတဲ့ ေလာက ေရာက္ေနတဲ့ နတ္ေတြ ေျပာသံမ်ား ၾကားဖူးၾကသလား သည္လိုအေမးကိုလည္း သူတို ့ ေခါင္း ေရာ၊ လက္ေရာ ခါၾကတာပဲ။ ေပါဌပါဒ -
ဘယ္လိုလဲ အတၱဟာ ခ်မ္းသာတယ္၊ ေသၿပီးၿမဲတယ္- ဆိုတဲ့ သူတို ့စကားဟာ ဘာဆန္းသလဲ၊ သူတို ့ စကားက ငါေျပာမယ့္ ဥပမာနဲ ့ တူေနတယ္။ ေရွးအခါက အမ်ဳိးသား တစ္ေယာက္ ရွိခဲ့တယ္။ သူဟာ လူမ်ဳိးႏြယ္စု တစ္ခုက ေကာင္းျခင္း လကၡဏာနဲ ့ ျပည့္စံုတဲ့ ဇနပဒကလ်ာဏီ အမ်ဳိးသမီးကို လုိခ်င္ေနတယ္။ တမ္းတေနတယ္။ သူ ့ကို အေဖာ္ေတြက ေမးၾကတယ္။ မင္းလို ခ်င္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးက မင္းသမီးလား၊ ပုဏၰားသမီးလား၊ ကုန္သည္သမီးလား၊ ဆင္းရဲ သားသမီး လား- ဆိုေတာ့ မသိဘူး- လို ့ေျဖတယ္။
သူ ့ကို ထပ္ေမးၾကျပန္တယ္။ အမ်ဳိးသမီးရဲ့ အမည္၊ အမ်ဳိး၊ အရပ္ အနိမ့္ အျမင့္၊ အသား အျဖဴ အမည္း၊ ဘယ္ရြာ ဘယ္ၿမဳိ ့- လို ့။ မသိဘူး- လို ့ပဲ ေျဖတယ္။ သူ ့ကို ထပ္ေမးၾကျပန္ပါတယ္။ မင္းမသိတဲ့ မိန္းမကို မင္းတမ္းတေနတာလား - လို ့၊ သူက ေအး- လို ့ေျဖတယ္ - ဘာ အံ့ၾသစရာ ရွိသလဲ။ ေပါဌပါဒ-”
“ ဘယ္လိုပါလဲ ဗုဒၶအသွ်င္”
“လူတစ္ေယာက္ လမ္းဆံုမွာ လာၿပီး သဲႀကီး၊ မဲႀကီးနဲ ့ ေလွခါးလုပ္ေနတယ္။ ေတြ ့သူ ခရီးသြား ေတြက ေမးၾကတယ္။ ေလွခါးနဲ ့တက္ရမယ့္ ျပႆဒ္က ဘယ္ေလာက္ျမင့္တဲ့ ျပႆဒ္လဲ - လို ့ ေပါ့။ သူက မသိဘူး လို ့ေျဖတယ္။ ကဲ- ဘာအံၾသစရာရွိတဲ့ စကားလဲ ေပါဌပါဒ”
“အခ်ည္းႏွီးစကားေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါၿပီ အသွ်င္။ ဘာမွ အံ့ၾသစရာမရွိတာ ထင္ရွားပါတယ္”
“ေပါဌပါဒ- ငါတို ့ေဟာတဲ့ တရား ဘယ္ေလာက္ အံ့ၾသစရာရွိတယ္ဆိုတာ ၾကည့္စမ္း”
“အမိန့္ ရွိပါအသွ်င္”
“ေပါဌပါဒ- ေလာကမွာ အတၱ ဆိုတဲ့ ငါအျဖစ္ ရတာ သံုးမ်ဳိးရွိတယ္”
“ ဘာေတြပါလဲ အသွ်င္”
“ရုန္ ့ၾကမ္းတဲ့ ငါ- အျဖစ္ရမႈ၊ ရုပ္စ်ာန္ျဖစတဲ့ ငါ- အျဖစ္ရမႈနဲ ့ ရုပ္မဲ့စ်ာန္ျဖစ္တဲ့ ငါ- အျဖစ္ရမႈ ေတြပဲ”
“ရုပ္စ်ာန္ ငါ- အျဖစ္ရမႈဟာ ဘာပါလဲ”
“ကာမသညာမရွိတဲ့ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရစတဲ့ အဂၤါေတြရွိတဲ့ ရုပ္သညာစ်ာန္ေတြ ငါ- အျဖစ္ရမႈပဲ”
“ရုပ္မဲ့ စ်ာန္ျဖစ္တဲ့ ငါ- အျဖစ္ရမႈကေကာ ဘုရား”
“ရုပ္သညာမရွိတဲ့ ရုပ္မဲ့သညာ ငါ- အျဖစ္ရေနမႈေပါ့။ ဒါ- ငါအျဖစ္ အတၱ ရျခင္းသံုးမ်ဳိးပဲ ေပါဌပါဒ”
“ရွင္းပါၿပီ အသွ်င္”
“ေပါဌပါဒ- သည္ အတၱဆုိတဲ့ ငါ- အျဖစ္ရျခင္း သံုးမ်ဳိးကို ေဟာတာဟာ ရရွိစရာအျဖစ္ ေဟာတာ မဟုတ္ဘူး။ ရေစခ်င္လို ့ ေဟာတာ မဟုတ္ဘူး။ သည္လိုရၾကတဲ့ အတၱ လို ့ဆိုတဲ့ ငါ- အျဖစ္ေတြ ရွိတယ္။ ဒါေတြဟာ ပယ္စရာ ျဖစ္လို ့ ပယ္ေစခ်င္လို ့ ေဟာတာပဲ”
“ဗုဒၶအသွ်င္- သည္ ငါ- အျဖစ္ အတၱသံုးမ်ဳိးဟာ ပယ္ရမယ့္ဟာေတြလား။ ပယ္ဖို ့ အသွ်င္ဘုရား ေဟာသလား”
“ဟုတ္တယ္ ေပါဌပါဒ။ သည္ အတၱ ဆိုတဲ့ ငါ- အျဖစ္ရျခင္း သံုးမ်ဳိးလံုးကိုပဲ ပယ္ဖို ့ ငါေဟာ တယ္။ ပယ္မွပဲ ညစ္ညမ္းမႈ၊ မေကာင္းမႈေတြေပ်ာက္ၿပီး၊ ျဖဴစင္ေကာင္းမြန္မႈေတြ ပြားမယ္။ ပညာေတြ ျပည့္စံုျပန္ ့ပြားမယ္။ သည္အျဖစ္ေတြ မ်က္ေမွာက္မွာ ကိုယ္တိုင္ေရာက္ေနမယ္”
“ဗုဒၶအသွ်င္ သည္လိုေတြ ေရာက္ေနမယ္ဆိုတဲ့ အတိုင္း ေရာက္ေပမယ့္ အဲသည္ ေရာက္ေန သူ ့အေနမွာ ဆင္းရဲမေနေပဘူးလား”
“မဆင္းရဲဘူး၊ ေပါဌပါဒ။ သိ၊ ထင္၊ ျမင္ၿပီး ၀မ္းေျမာက္ ႏွစ္သက္ေနရတယ္၊ ဘာျပဳလို ့လဲ ဆိုေတာ့ ညစ္ညမ္း ဆိုးရြားမႈေတြ မရွိေတာ့တာ ေၾကာင့္ပဲ”
“ဟုတ္ပါၿပီ အသွ်င္ဘုရား”
“ဘယ္လိုလဲ၊ ေပါဌပါဒ၊ ငါေျပာတာေတြ အံ့ၾသေလာက္ရဲ့လား”
“အံ့ၾသေလာက္ၿပီလား ဘုရား”
“ငါက ျပႆဒ္ေအာက္မွာ ေလွခါးလုပ္ေနတာပဲ။ သည္ေလွခါးဟာ ဘယ္ျပႆဒ္တက္ဖို ့ ျပစရာမရွိတာ ဘယ္ျဖစ္ေတာ့မလဲ”
“ဟုတ္ပါ့ ဘုရား”
စိတၱ။ ဗုဒၶအသွ်င္ျမတ္ဘုရား- တပည့္ေတာ္ဟာ ဆင္ထိန္းဆရာရဲ့သား စိတၱပါ အသွ်င္။ အသွ်င္ရဲ့ အတၱ အေၾကာင္း စ- မိန္ ့ၾကားကတည္းက တပည့္ေတာ္ သည္ေရာက္လာလို ့ အားလံုး မွတ္သား၊ နာၾကားရပါတယ္။ သည္ေတာ့ ၾကားရတာထဲက အနည္းအပါး ေလွ်ာက္ပါ ရေစ”
“သေဘာရွိ ေလွ်ာက္ထား စိတၱ”
“ဗုဒၶအသွ်င္ဘုရား- အတၱလို ့ ဆိုတဲ့ ငါ- အျဖစ္ရမႈ သံုးမ်ဳိးအနက္ တစ္ခုခု ရေနတဲ့ အခါ က်န္ ႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့ ငါ- အျဖစ္ရမႈေတြဟာ အလကားပဲ။ ရေနတဲ့ ငါ- အျဖစ္ပဲ ထင္ရွားတယ္။ သည္လို မဟုတ္လား ဘုရား”
“စိတၱ - ရေနတဲ့ ငါ-အျဖစ္(အတၱ) တစ္ခုခုပဲ ငါအျဖစ္ အတၱ လို ့ေရတြက္ရတယ္။ က်န္တာကို ငါအျဖစ္ ရတဲ့ အတၱလို ့ မေရတြက္ရဘူး”
“ဗုဒၶအသွ်င္ျမတ္ဘုရား- အဲသည္လို ျဖစ္ရတဲ့ အတြက္ အျခားသူတစ္ေယာက္ေယာက္က တပည့္ေတာ္ကို ေမးမယ္ ဆိုပါေတာ့ - မင္းဟာ ကာလသံုးပါး တစ္ပါးပါးမွာ ငါ- အျဖစ္ ရမႈ အတၱျဖစ္ေနတယ္ ဆိုပါေတာ့။ က်န္တဲ့ ကာလႏွစ္ပါးမွာ ငါ-အျဖစ္ အတၱ ရမႈပဲ ထင္ရွားတယ္ လား- သည္လိုေမးလ်င္လည္း တပည့္ေတာ္က ေမးသူကို ေအး- ဟုတ္တယ္ လို ့ပဲ ေျဖမွာပဲ။ ဒါ မွန္ပါရဲ့လား ဗုဒၶအသွ်င္”
“ဟုတ္တယ္ စိတၱ။ ႏြားမက ႏို ့ရည္ျဖစ္တယ္။ ႏို ့ရည္က ႏို ့ဓမ္းျဖစ္တယ္။ ႏို ့ဓမ္းက ဆီဥျဖစ္တယ္။ ဆီဥက ေထာပတ္ျဖစ္တယ္။ ေထာပတ္က ေထာပတ္ၾကည္ျဖစ္တယ္။ ႏြားမက ႏြားမပဲဟုတ္တယ္။ က်န္တာေတြ မဟုတ္ဘူး။ အဲသည္လို တစ္မ်ဳိးစီဟာ တစ္မ်ဳိးစီပဲ ဟုတ္တယ္။ ေထာပတ္ၾကည္က ေထာပတ္ၾကည္။ ႏြားမ၊ ႏို ့ရည္၊ ႏို ့ဓမ္း၊ ဆီဥ ေထာပတ္ မဟုတ္ဘူးပဲ”
“ အတုိင္းမသိ ၀မ္းသာလွပါတယ္။ ဗုဒၶအသွ်င္။ တပည့္ေတာ္စိတၱကို ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ လက္ခံ ေတာ္မူပါ အသွ်င္”
ေပါဌပါဒ။ “တပည့္ေတာ္ ေပါဌပါဒကိုလည္း ဥပါသကာအျဖစ္ လက္ခံပါ အသွ်င္”
၈။ေဇတ၀န္မွ ဆြမ္းခံ၀င္ရင္း သာ၀တၳိၿမိဳ ့ မလိႅကာ၏ ဥယ်ာဥ္အတြင္း အယူၿပိဳင္ရာဌာန တယ္ပင္ တန္း ဇရပ္၌တည္းခိုေသာ ပုရိဗိုဇ္ပရိသတ္ သံုးရာႏွင့္အတူ ေပါ႒ပါဒပုရဗိုဇ္အ
Labels:
မဟာေပါဌက ပထမ အစု အပိုင္း(၁)